'Lucas zwemt voor me uit, met zijn korte krachtige slag. Hij zweeft op een vaste afstand in mijn geheugen, waarom kan ik hem niet inhalen, terwijl ik denk dat ik almaar harder zwem?' Guusje Bouhuys, poeziedocente, huisvriendin, zus, heeft haar leven op de rem gezet. Als haar beste vriend wordt beschuldigd van plagiaat en een dierbare collega doodziek blijkt, beseft ze dat ze haar zorgvuldig geconserveerde universum zal moeten verlaten. In een absorberende stijl, ironisch en bitterzoet, schrijft Marja Pruis over het verlangen trouw te blijven aan de mensen die met je meelopen, ook als ze er niet meer zijn. Kun je een ander redden, behoeden voor de val? Kun je jezelf bewaren als in een gedicht? 21,3 x 13,7 x 2,4 cm