Lof der Zotheid werd in 1509 geschreven en sedertdien is het onverminderd populair gebleven. Het tekent een onvergetelijk portret van de mensheid, via een lofrede van de godin Zotheid op zichzelf. Dit befaamde geschrift is een lofrede van de godin Zotheid op zichzelf. Aan een verwonderde menigte legt zij uit hoeveel de mensheid aan haar te danken heeft en hoe ondraaglijk, vervelend en onaangenaam het leven zou zijn zonder haar. Vanaf haar verhoging tekent zij een onvergetelijk portret van de mensheid. Zij stelt allerlei ondeugden aan de kaak, belichaamd in de meest uiteenlopende personen - van koningen tot pausen. De bijtende satire trof doel, niet alleen in Erasmus' eigen tijd, maar in alle tijden. De vertaling is geillustreerd met de prachtige tekeningen die Hans Holbein de Jongere in zijn jeugd in de marge van een exemplaar van het boek maakte. Ze zijn even levendig en geestig als de tekst zelf - een schitterend staaltje renaissancekunst. Vertaald, geannoteerd en ingeleid door Petty Bange. Met de tekeningen van Hans Holbein uit het Baselse exemplaar van 1515.
