Chardzjiev bezat in Moskou een unieke verzameling werk van Russische avantgardisten, beeldende kunstenaars zowel als literatoren. In 1993 emigreert hij, negentig jaar oud, met zijn vrouw naar ons land. Een Keulse kunsthandelaarster zal zijn miljoenenbezit illegaal naar Amsterdam brengen. Al direct blijken er stukken ontvreemd, maar na het overlijden van het echtpaar in '95/'96 begint de kunstroof pas goed. Een frauduleuze stichting die de nalatenschap beheert, maakt werken te gelde en tot dan toe goed bekend staande Amsterdamse juristen en notarissen ontpoppen zich als geldbeluste aasgieren; enkelen vestigen zich al snel als miljonair aan de Cote d'Azur (titel: marodeurs zijn plunderaars). Rottenberg, slaviste en journaliste, informeert vooral over het gesjoemel, maar terloops toch ook over Russische kunstenaars. Haar boek is echter vooral een aanklacht tegen ons notariaat, dat malversatiegevoelige constructies niet weet te voorkomen. Het boek zal zeker niet nalaten de ware liefhebbers van onverkwikkelijke verhalen te verkwikken. Met ruim vijftig, vaak te donker afgedrukte zwartwitfoto's van hoofdrolspelers, kunstwerken en documenten.
