Het impressionisme ontleent zijn naam aan Monets schilderij Impression, soleil levant uit 1872; de naam werd spottend gebruikt door een journalist maar groeide snel uit tot een geuzennaam. De impressionisten schilderden vluchtige impressies, puur voor het plezier van het schilderen, zonder ‘grootse gedachte’, met levendige kleuren, in de openlucht met steeds veranderend licht. Daarmee brachten zij vernieuwing in een starre kunstwereld. De onderwerpen zijn toegankelijk en naast stadsgezichten en landschappen zijn vaak de aantrekkelijke kanten van het alledaagse leven van de bourgeoisie weergegeven: de cafes en boulevards van Parijs, uitstapjes naar de kust, informele portretten en roeitochten net buiten de stad. De revolutionaire opvattingen van de vernieuwers druisten regelrecht in tegen de heersende academische traditie. De kleurrijke ‘impressies’ werden als schokkend en radicaal ervaren en in het begin belachelijk gemaakt. De breuk in stijl, techniek en thematiek bleek echter zeer inspirerend voor veel kunstenaars. Er ontstond een nieuwe kijk op de werkelijkheid, een nieuwe schoonheid, een nieuw tijdperk ...
