Boris Jeltsin maakte van Rusland een soort monarchie. Hij zette op de laatste dag van 1999 zijn kroon op het hoofd van Vladimir Poetin. De KGB-kolonel vervolmaakte de rol van gekozen monarch en autocraat. Hij plantte na acht jaar een kroon op het hoofd van Dmitri Medvedev en maakte hem daarom onderkoning. Zelf omkleedde Poetin zich met de hermelijnen mantel van de 'nationale' leider. Macht in Rusland hangt al eeuwen aan een persoon. De hofhouding van de monarch verdeelt onderling de rijkdommen van Rusland. Wie in de hofhouding afwijkend gedrag vertoont ontmoet de ijzeren hand van de monarch en riskeert verbanning of opsluiting. De oppositie krijgt wat speelruimte in de marge van de samenleving, maar moet niet proberen uit die speeltuin te ontsnappen. Het parlement, rechtbanken en de pers zijn konings dienaren. Het leven in Poetins monarchie heeft een hoog absurditeitsgehalte. Het straatvechtertje uit Leningrad is eerder een filmster uit een derderangs vechtfilm dan een nationale leider met koninklijke verfijning. Het spel om de persoonlijke macht prevaleert in het Kremlin. Ik ben er ooggetuige van en registreer het koningsdrama dat zich dagelijks voor mijn ogen afspeelt in verbazing.
